Jan en Grietsje Spoelstra
Er zijn niet meer zoveel verenigingen
die nog nieuwe
Leden welkom kunnen heten. Zeven jaar
geleden schreef
Mijn vereniging Gorredijk e.o. Jan
Spoelstra in als nieuw
Lid. Maar niet als nieuw KLN lid,
want het betrof hier een
verhuizing van Zuidoost naar het
midden van Friesland
Zijdehoenders
Ik had Jan zijn fraaie Zijdehoenders
al een paar jaar bewonderd op onze clubshow, maar veel verder was onze
kennismaking tot nu toe niet gekomen. Zo gaat dat soms! Tijd om eens nader kennis
te maken. Shows zijn er niet in deze vreemde coronatijd, dus geen keuringen en
daardoor tijd over om andere dingen te doen. die tevens interessant kunnen zijn
voor de lezers en voor mezelf. En waarom ver van huis, als er dichtbij nog
genoeg te ontdekken valt. Daarom gebeld en een afspraak gemaakt om een kort
verhaaltje te maken met deze kippenfokker,. Omdat ik wist dat ze ook een paar
Duitse hangoren hebben voelde ik me geen indringer t.o.v. het hoendervolk in
onze redactie. Overigens heb ik zelf al 35 jaar ras kippen, op dit moment
Dresdener krielen, maar dit terzijde. Een beroep waarbij je niet al teveel hoeft te staan
Bij aankomst in Luxwoude, dat slechts
16 km van Drachten ligt, ontspon zich onder het genot van koffie met koek al
heel snel een fijn gesprek met Grietsje en Jan. Jan is geboren in Leeuwarden,
maar daar praat ik niet zo graag over, zei hij met enige ironie in zijn stem,
want ik ben geen Cambuur maar een Herenveen supporter. Geeft niks zei ik, want
ik ben voor Heracles. Jan heeft geen gemakkelijke jeugd gehad door een handicap
aan zijn voeten die hem zelfs in een rolstoel deed belanden. Na een operatie is
dat grotendeels goed gekomen. Hij kreeg de raad om een beroep te zoeken waarbij
niet te veel mocht staan, maar ook niet steeds mocht zitten. Hij belande op een
landbouw school met ook een voedingsindustrie tak. Een van zijn leraren was de
bij ons bekende Harmen Hoving. Die hoorde op enig moment dat Jan kippen had.
Harmen heeft Jan verder ingewijd in de hobby en wegwijs gemaakt hoe te fokken. 
Zijn eerste ras was de zwarte Javakriel
Pas later kwam Jan er achter dat zijn
opa ook ooit dat rasje fokte. Toeval bestaat soms echt wel! Jan is, omdat hij dialectische
is, ook op dat punt enorm door Harmen geholpen, zoveel zelfs dat hij de
Middelbare Zuivel en voedingsschool in Bolsward kon doorlopen en daardoor een carričre
in de voedingsindustrie heeft gehad, waar hij nu met prepensioen is. Werkzaam
bij Smilde in Heerenveen ging hij destijds in Rottum bij Heerenveen wonen en
werd lid van de vereniging Echtenerbrug met jarenlang Piet van Foeken als
voorzitter. Daar begon Jan met zwarte Zijdehoedertjes, later gevolgd door de
grote witten. Na bijna 25 jaar huwelijk werd Jan weduwnaar met nog drie
thuiswonende zoons. In die tijd stond de hobby begrijpelijkerwijs op een laag
pitje.
  Tot Grietsje in zijn leven kwam Zij was weduwe met eveneens drie
kinderen en wat wil het toeval, ze was liefhebster van kippen, maar geen ras kippen.
Na enige tijd nog in Rottum gewoond te hebben wilden ze allebei een geheel
nieuwe start maken en de term ”jouw huis en mijn huis” achter zich laten. Het
werd, na met een passer een cirkel gemaakt te hebben waarbinnen de nieuwe woonplek
moest liggen, Luxwoude. Zo belande Jan zeven jaar geleden bij de vereniging
Gorredijk e.o. De grote witte Zijdehoenders werden meegenomen naar de nieuwe
plek waar een fraai kippenverblijfje werd neergezet, precies zoals ze zich dat
hadden voorgesteld. We hebben het nu fijn met elkaar. We wonen mooi aan de rand
van het dorp met een prachtig uitzicht op de landerijen richting Oldeboorn, de
geboorte plaats van Grietje. Jan bemoeit zich met het fok technische deel en
Grietsje doet grotendeels de verzorging. Jan heeft jarenlang deel uitgemaakt
van het bestuur van Echtenerbrug en een aantal jaren in de Zijdehoenclub. Fokkersvrienden in het gehele land
Successen zijn er volop geweest en
zullen er hopelijk nog komen. Om maar iets te noemen, tweemaal ras kampioen op
de Noordshow. Een paar maal het U predicaat op de diverse shows, zoals op de Gaasterlandshow en de Waterpoortshow in
Sneek. Sinds kort hebben ze nu ook wat Cochin krielen in parelgrijs en zwart.
Ik krijg met het show klaar maken van de witte Zijdehoenders toch wat moeite
zegt Jan. Ze gaan niet weg, maar ik ga geen grote aantallen meer showen. Voor
de kleinkinderen die zo nu en dan komen hebben we wat Duitse hangoren, een lief
en aanhankelijk ras. Op de moment, in deze coronatijd hebben we toch behoorlijk
ingekrompen. Je kunt spijtig genoeg toch niet showen en dan heb je alles niet
nodig. Slot Ik ging met geheel andere gedachten op weg richting Luxwoude. Op deze herfstachtige 28e oktober, maar een gesprek loopt zoals het gaat soms. Het is me duidelijk geworden, uit wat ik gerust de levensloop mag noemen, dat de kippenhobby als een rode draad door beider leven loopt. Ondanks dat voor Grietsje en Jan het leven niet altijd zo zonnig was als nu. We zijn heel gelukkig met elkaar op deze plek, klonk het met overtuiging. Ik ben blij dat ik op deze wijze kennis gemaakt heb en gehoord en gezien heb hoe een nieuw lid de hobby beoefend en ze zich happy voelt. 
Tekst en foto’s Gerrit Grooten.
|
